Тэр ертөнц-д

Миний л мэдэх жижигхэн ертөнц
Миний гэх юу ч байхгүй тэр ертөнц
Өвдөхөө мэдсээр байж инээсээр очсон

Очих л гэж очсон, хайр ертөнц..

Жаахан охин шиг догдлоод гүйхдээ

Жавар дааруулдгийг мартчихсан

Жаахан, дахиад жаахан гэсэн мэдрэмжүүд

Жаргалтай байгаад орхиж чадаагүй

Инээгээд эрхлээд дүүлэн нисэхдээ

Эргээд газар буухаа мартчихсан

Иймхэн, ердөө л иймхэн гэсээр

Энэ хүртэл нисээд ирчихсэн.

Үлдэж үл чадах зүүдний ертөнц

Үлдчихвэл төөрөөд гарч үл чадах манант ертөнц

Өнгө өнгийн солонготой үлгэрийн ертөнц

Өөрийнхөөрөө, яг өөрөөрөө байдаг гайхам ертөнц.

Үлдэх сэн..

Наранд дурласан цэцэгт..

Хөөрхөн инээмсэглэл чинь сүүлийнх байсныг мэдээгүй тэр хаврын өдөр
Хэзээд л байх юм шиг санаж хэлээгүй тэр сэтгэлийн үгс
Эвлүүлж ядсан бодолдоо дарагдаад санааширч байхад
Энхрийлж үсийг минь илээд тайвшруулсан тэр үе..
Эхлэл бүхэн төгсгөлтэйг мэдсээр байж
Эрхлэхээс өөр юу ч чамдаа хийж өгөөгүй
Инээлгэж л байвал болоо гээд
Илүү надаас юу ч хүсээгүй
Цэцэг минь, баярлалаа..
Хэлсэн үг минь нэг удаа ч худлаа байгаагүй
Хүсэл чинь миний сэтгэлд байсан ч гаргаж зүрхлээгүй
Хэтэрхий хожимдсоныхоо үрийг одоо би шаналлаараа хүртье
Хэзээ нэг өдөр чамайг байхгүйд дассан байх вий
Хайр минь, уучлаарай..
Ширээн дээр хөрөг чинь цагаан сарнай, зулын хамт байсан
Цээжний гүнээс нэг юм зураад явчихсан
Чин сэтгэлээсээ дахиад ганцхан удаа ярилцахыг
Чамд тэврүүлээд уйлахыг хүссэн, гуйсан..
Нар надаас дэндүү хол байдаг
Наранд дурласан цэцэг гэдэг
Үнэндээ дэндүү ойрхон, дэргэд минь байсан

Зүрх юм шүү дээ, чи минь. 

Мартагдаад өгөөч

Чи хэзээ мартагдах вэ

Бүдэг бадагхан зүүдэнд чи үзэгдэх төдийд би сэрмээргүй санагддаг

Санамааргүй дурсмааргүй хэдий ч саначхаараа зогсмооргүй байдаг

Бүүдгэр дүнсийсэн өдөр чамайг үгүйлэхгүй гэж бодлоо би өөрчилдөг

Бүр сүүлдээ аргаа барж хэсэг уйлаад тайвширдаг

Чи яаж мартагдах вэ

Дурсахгүй шүү гэсэндээ дурсамжаа би ухдаггүй

Ухчихвал дахиад л чамайг санаж эхлэхээ мэддэг хэрнээ больдоггүй

Дуусч өгдөггүй яасан хэцүү дурлал юм бэ

Дуусгахгүй, өөр өөртөө л дуусгачих байсан юм бол 

Эхлүүлэхгүй орхичихгүй яасан цэвдэг сэтгэл юм бэ

Чи яавал мартагдах вэ

Асаад дуусчихсан үнсэн дундаас би цог ч болов үлдэж үү гээд горьдоод байна

Ширгээд дуусчихсан голыг буцаад урсах юм шиг харуулдаад байна

Буцааж болохгүй байгалийн хуулийг зөрчөөд бүхнийг эргүүлмээр байна

Болохгүй бүхнийг болгоод, хувь тавиланг өөрчилмөөр байна

Эсвэл зүгээр л чамайг мартмаар байна

Чамайг орхимоор байна

Чамгүй байгаадаа эвлэрмээр байна

Одоо үнэхээр залхмаар байна..

Мартагдаад өгөөч!

Үлдээч гэж зүрхлээгүйдээ харамсаад
Үнэрийг чинь өөрөөсөө хайн сууна
Саяхан л дэргэд минь байсан
Санаа алдахад зүүд шиг мэдрэгдээд
Буцаад ирээч гээд өөртөө л дахин дахин хэлээд
Буцаж ирэхгүйг чинь мэдээд байгаа болохоор
Дахин дахин сэтгэл үхээд..
Буцаад ирээч..
Буцаад ирээч..

Чи явчихлаа

Дөнгөж сая! бүрмөсөн явчихлаа

Сүүлчийн удаа духан дээр минь үнэрлээд

Сүүдрээ ч, хайраа ч, бүхнээ аваад явчихлаа..

Санахын эрхэнд л зүрхээ хэмлэн байн 

Санаатайгаар замд чинь цэцэг болон ургадаг

Өөрийгөө хайрлахаа ч мэдэхгүй

Үхэх байсан ч хамаагүй ургасан цэцэг надаар

Өөр нэгний хайрыг чи хэмжээд

Хайртай, хайргүй, хайртай, хайргүй..

Харуусах ч үгүй, гэмших ч үгүй

Тасдан суудаг.

Дэлбээ бүрээр нь тас татуулан 

Дээгүүрээ гишгүүлээд, тэндээ үхээд дуусахдаа ч

Дэргэд чинь байсан хэдхэн хоромд баярладаг..

Дарсны үнэрт миний гуниг дарагдаад

Дахиад л чамд татагдаад

Дараа нь дахиад л чамайг шинээр мартаж эхлэхээ мэдсээр байж 

Өнгөрөөж чадсан, мартаж ядсан

Өдөр хоногуудаа үнэгүй болгон байн 

Өөрийн чинь дэргэд оччихдог.

Тэгээд

Чи дахиад л явчихлаа

Энэ удаад бүрмөсөн явчихлаа

Эрхэлж чамдаа жаргасан инээд бүрийг минь аваад явчихлаа

Шилэн бөмбөлөгт хийгээд эргүүлж хардаг

Ширхэг бүрийг нь нандигнадаг дурсамж болгоныг аваад явчихлаа.

Чамайг гараад явахад надад юу ч үлдсэнгүй

Залгиад барчихсан юм байлгүй, нулимс ч үлдсэнгүй

Жаргал, зовлон, аль нь ч үлдсэнгүй

Зам дээр чинь дахиад ургах сэтгэл ч үлдсэнгүй

Зөрүүдлээд байдаг нөгөө хайр ч үлдсэнгүй

Зүгээр л чи бүгдийг нь аваад явчихлаа..

Хов хоосон намайг үлдээгээд

Хонгор хайрт түүн рүүгээ явчихлаа.

Өөрийгөө шаналгах гэж л чамайг хайрладаг сэтгэлээ би яах вэ
Өөр нэгэнтэй байгааг чинь мэдсээр байж
Өөрийн нүдээр л үзэж зүрхээ зүсүүлэх гээд байдгаа яах вэ
Өчигдрийг өчүүхэн чинээ ч дурсахгүй хөсөр хаяж байхад чинь
Өмнө чинь зогсож байж л хэмлүүлэх гээд байдгаа яах вэ?
Шаналах л гэж чамайг хайрлаж!
Шаналгах л гэж надтай учирч, чи!
Хэчнээн удаа чамтай л таарах хүслээр хүйтэн зам ширтэх вэ
Хэдийг хүртэл чамайг л ирээсэй гэсэндээ элгээ тэврэн эвхрэх вэ
Яаж намайг хэмхэлвэл чамайг би бүрмөсөн орхих вэ
Дахиад яаж өөрийгөө үгүй хийж байж чамаас хайр минь урвах вэ
Өөрийгөө шаналгах гэж л чамайг хайрладаг сэтгэлээ би яах вэ..

Чи мэдэрдэг болов уу

Миний чамаас мэдэрдэг бүхнийг

Чи мэдэрдэг байгаасай

Чиний надад өгдөг шиг мэдрэмж бүрийг..

Дурласандаа

Дандаа л энгэрт чинь эрхэлмээр байдгийг

Дассандаа 

Дэргэдээс холдмооргүй хоргодоод байдгийг

Харамласандаа 

Халаасандаа хийгээд явчихмаар байдгийг

Хайрласандаа 

Харах бүрдээ л нандигнаад байдгийг

Өөр бусдаас өмөөрч өмгөөлдгийг минь

Өөрийн тань төлөө шаналдгийг минь

Өвдчих вий гэж зовдгийг минь

Алдчих вий гэж зовнидгийг минь

Алдсан ч гараас чинь тавихгүйг минь

Ахиад олон олон уучлахыг минь

Ахиад илүү илүү хайрлахыг минь

Ахиад илүү хайрлуулахаар шунахыг минь

Чи мэддэг болов уу..

Чи минь мэдэрдэг байгаасай..