Мэдрүүлээгүй хоосонг мэдэрсэнд уучил

Бие сэтгэл минь тэр чигээрээ хоосон
Бүр бүгд хоосон...
Инээмсэглэх царайны цаана ч
Ихэмсэг төрхийн ард ч
Догдлох дурлалын сэтгэлд ч
Дорхноо баярлах хөөрөлд ч
Гагцхүү хоосон л байгаад байна
Гарнаас минь атгачихаад холдохгүй байна
Гав дөнгө мэт салахгүй байна
Гарцаагүй тэр л мэдрэмж
Бүхэл биеэр минь мэдрэгдээд байна
Бүрмөсөн намайг эзэмдээд байна.
Хонгор аалинд минь
Халуун хайранд минь
Хөнгөн инээдэнд минь
Хөврөх амьдралд минь
Хоосон л ноёрхож
Хамаг сайхан бүхнийг минь
Ховх сорох шиг болоход
Би гунигламаар
Бүр уйлмаар...
Ийм мэдрэмж төрөх бүрд
Эргэн тойрныхноосоо уучлалт гуймаар...